Zęby drapieżnych ryb sprzed ok. 148 mln lat wzięli pod lupę mikroskopu naukowcy z UJ i PAN. Na podstawie badań wykazali, że różnice w budowie zębów są jednym z czynników umożliwiających wspólny byt podobnych gatunków na jednym terenie.
Ryby kostnoszkieletowe z jury
Skamieniałości odkryto w kamieniołomie Owadów-Brzezinki – jednym z najciekawszych stanowisk paleontologicznych w Polsce. Miejsce to leży w gminie Sławno w woj. łódzkim i jest znane z wyjątkowo dobrze zachowanych późnojurajskich skamieniałości morskich i lądowych organizmów.
-Późna jura to okres, z którego znamy liczne taksony ryb kostnoszkieletwoych. Jurajskie ryby były licznie reprezentowane przez dwie grupy: ryby pełnokostne (Holostei) i doskonałokostne (Teleostei). Te pierwsze wtedy dominowały, a dzisiaj należą do mniejszości. Z kolei te drugie dominują współcześnie – tłumaczył Łukasz Weryński, doktorant w Instytucie Nauk Geologicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego.
To były drapieżniki
Skamieniałości przedstawicieli obu tych grup znaleziono (w warstwie wapieni płytowych, w których ryby dobrze się zachowują) w Owadowie-Brzezinkach. W opisywanym badaniu grupę ryb pełnokostnych reprezentowały: skamieniałości ryb z nadrodziny Caturoidea: gatunek Strobilodus sp. oraz zęby Caturoidea indet., a bliskich doskonałokostnym – z rzędu Pachycormiformes; Orthocormus teyleri.
-Sednem tej sprawy jest, że dwa podobnej wielkości duże drapieżniki (do 1-1,5 m długości) żyły w podobnym, dość płytkim środowisku. Taka koegzystencja jest możliwa wtedy, gdy taksony zajmują różne nisze ekologiczne, czyli pełnią różne funkcje w ekosystemie i odżywiają się innym pokarmem. Przyjąłem, że jednym z czynników umożliwiających ten wspólny byt jest różnica w uzębieniu – opowiadał Łukasz Weryński w rozmowie z Nauką w Polsce.
Zęby się różnią
Tym razem naukowcy z Instytutu Nauk Geologicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Instytutu Paleobiologii PAN skupili się na zębach dużych drapieżnych ryb z czasu później jury. Zęby się różniły.
-Pachycormidy miały zęby bardziej przystosowane do chwytania i przebijania, natomiast zęby caturoidów miały charakter przebijająco-tnący, widoczny poprzez obecność krawędzi tnących. Zaobserwowane przez nas różnice strukturalne w zębach pomagają zatem wyjaśnić, w jaki sposób te drapieżne ryby promieniopłetwe mogły współistnieć – wskazał paleontolog.
PAP MediaRoom
Śródtytuły od reakcji..
Całość materiału tu:
Napisz komentarz
Komentarze