W lipcu 2022 r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Szczecinie w sprawie prowadzonej przez Zachodniopomorski Urząd Celno-Skarbowy w Szczecinie (ZUCS), w której naczelnik zakwestionował transakcje dotyczące zakupu i sprzedaży wyrobów tartacznych i biomasy. Naczelnik zakwestionował też transakcje zakupu usług m.in. stolarskich, stwierdzając iż nie miały one miejsca.
W postępowaniu podatkowym ustalono, że w prowadzonej działalności w zakresie produkcji wyrobów drewnianych podatnik wraz z innymi powiązanymi podmiotami zastosował:
• tzw. „outsourcing pracowniczy” udokumentowany pustymi fakturami m.in. na usługi stolarskie;
• proceder tzw. sprzedaży technicznej, który polega na wystawianiu fikcyjnych faktur bez fizycznego przemieszczenia towaru. Przedsiębiorca kupuje towar i dostaje fakturę. Następnie w tym samym dniu sprzedaje ten towar kolejnym podmiotom wzajemnie powiązanym i wystawia fakturę. Towar ten wraca do niego na fakturze jeszcze tego samego dnia.
Stworzona sztuczna konstrukcja outsourcingu pracowniczego opierała się na tym, że pracownicy zatrudnieni pierwotnie u podatnika w kolejnych latach formalnie zatrudniani byli w podmiotach powiązanych. Podmioty te pełniły wobec nich wyłącznie obowiązki dokumentacyjne i zgłoszeniowe. Pracownikom tym pomimo formalnej zmiany pracodawcy nie zmieniał się zakres świadczonej pracy, miejsce jej wykonywania jak i nadzór osób w porównaniu z tym, który miał miejsce gdy faktycznie byli zatrudnieni przez podatnika.
„Nowi pracodawcy” wystawiali na rzecz podatnika faktury za usługi, od których nie odprowadzali należnego podatku i składek ZUS.
Napisz komentarz
Komentarze