Projekt wkroczył w trzeci etap, w którym Enea Operator na podstawie badań przeprowadzonych przez uczelnie wybuduje prototyp bufora. Lokalizacja prototypu została już wytypowana - będzie to GPZ Łobez (woj. zachodniopomorskie).
Projekt H2Ebuffer zainaugurowano w czerwcu 2021 roku. Obecnie trwa trzeci z pięciu etapów przedsięwzięcia, który realizowany jest przez Eneę Operator. Po badaniach przeprowadzonych przez Uniwersytet Szczeciński (US) oraz Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny (ZUT) rozpoczęto prace nad budową prototypu magazynu. Trwają obecnie badania, które pozwolą na ostateczne zatwierdzenie lokalizacji pod instalację bufora wodorowego. Będzie to Główny Punkt Zasilania (GPZ) w Łobzie. Na potrzeby projektu proponowaną lokalizację zeskanowano w technologii 3D. Skan pozwoli na odpowiednie zaplanowanie prac na GPZ-cie oraz wykonanie projektu instalacji wodorowej w rzeczywistym odwzorowaniu.
– Zapewnienie bezpiecznych oraz stabilnych dostaw energii naszym klientom to jeden z naszych priorytetów. Zakłada to również nasza strategia. Zrealizujemy te założenia tylko wtedy, gdy stworzymy efektywny system bilansowania energii w sieci uwzględniający dynamiczny rozwój energetyki prosumenckiej. Nasze cele osiągniemy dzięki zastosowaniu na szeroką skalę magazynów energii wykorzystujących innowacyjne technologie – podkreśla Paweł Majewski, prezes Enei SA.
Enea Operator odpowiada za część praktyczną projektu. Zrealizuje pełnoskalową, prototypową instalację wodorowego bufora energetycznego.
– W dobie bardzo dynamicznego rozwoju generacji rozproszonej magazyny energii będą coraz bardziej zyskiwały na znaczeniu. Dbając o stabilizację pracy sieci, jako jej operator, również musimy coraz śmielej spoglądać w tę stronę. Chcemy być otwarci na innowacje, współpracować ze środowiskiem naukowym - projekt H2eBuffer jest tego kolejnym przykładem i buduje nasze kompetencje w obszarze magazynowania energii – powiedział Marek Rusakiewicz, p.o. prezesa Enei Operator.
System pozwoli na stabilizację pracy elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej w warunkach rzeczywistych oraz jej weryfikację na podstawie testów. Prototyp ma być gotowy w połowie 2023 roku. Obecnie EOP przygotowuje się do uruchomienia postępowania publicznego, w którym wyłoniony zostanie wykonawca instalacji.
– Współpraca z partnerskimi uczelniami pozwoliła nam poczynić kolejny krok w opracowaniu rozwiązań w zakresie magazynowania energii pozyskanej z OZE. Jako lider innowacyjności pośród operatorów systemu dystrybucyjnego, chcemy wyjść naprzeciw oczekiwaniom wciąż rozwijającego się sektora energetycznego, dlatego nasze Biuro Inicjatyw Innowacyjnych tak intensywnie pracuje nad efektywnym wykorzystaniem ekologicznego paliwa jakim jest zielony wodór – podkreśla Przemysław Starzyński, kierownik Biura Inicjatyw Innowacyjnych Enei Operator.
Celem pierwszego etapu realizowanego przez US było zaprojektowanie modelu architektury systemu stabilizującego pracę elektroenergetycznych sieci dystrybucyjnych. Uwzględnił on zmienne techniczne, ekonomiczno-logistyczne, przestrzenne oraz formalno-prawne. W wyniku prac naukowców powstał teoretyczny model spełniający wiele kryteriów, który obejmuje trzy fazy łańcucha dostaw tj. zaopatrzenie (OZE), produkcję i magazynowanie energii oraz jej dystrybucję.
Natomiast do zadań ZUT należało opracowanie projektu kompletnej instalacji bufora energetycznego, który będzie wykorzystywał nadwyżki energii elektrycznej powstającej z Odnawialnych Źródeł Energii. W wyniku przeprowadzonych badań opracowano modele energetyczno-procesowe oraz elektroenergetyczne zgodne ze schematem technologicznym systemu wodorowego bufora energetycznego. Obliczono również efektywność gromadzenia i odzysku energii całego systemu, a także wydajność energetyczną poszczególnych jego elementów.
Istotą projektu wodorowego bufora energetycznego jest opracowanie rozwiązania systemowego, stabilizującego pracę dystrybucyjnych sieci elektroenergetycznych. Bufor, jako część tych sieci, przyczyni się do zwiększenia efektywności gospodarowania energią elektryczną, zwiększając elastyczność sieci w zakresie możliwości przyłączeń nowych producentów energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych. W efekcie H2eBuffer podniesie bezpieczeństwo i niezawodność sieci, a także parametry jakościowe dostarczanej energii.
Projekt realizowany jest w ramach naboru - Projekty aplikacyjne 4.1.4, Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020 w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju. Całkowita wartość projektu wynosi prawie 13 mln zł. Maksymalny poziom refundacji ze środków UE to ok. 6,5 mln zł. W skład konsorcjum realizującego projekt wchodzą: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie (lider), Uniwersytet Szczeciński oraz Enea Operator.
Napisz komentarz
Komentarze