Zdaniem skarżącego powinna być sporządzona lista osób uprawnionych do otrzymania tej formy pomocy i osoby te powinny zostać powiadomione o czasie i miejscu wydawania żywności. Tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca, co jego zdaniem jest ewidentną winą pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej.
Mieszkaniec gminy twierdzi, że żywność pobierana była przez osoby które, przekraczają kryteria dochodowe. Ponadto zarzuca, że wydaje się opał podopiecznym ośrodka, nie sprawdzając czy taka osoba posiada fakturę na jego zakup. Twierdzi, że oświadczenia składane przez niektóre z tych osób są niezgodne ze stanem rzeczywistym, a pracownik OPS nie posiada rozpoznania.
Skarżący zasugerował burmistrzowi aby dokonał zmiany pracy Ośrodka Pomocy Społecznej z uwagi na rzekomy brak u pracowników wrażliwości społecznej na ludzkie problemy. Zapytuje, dlaczego żywność wydawana była tylko w mieście, a nie na wsiach, gdzie mieszkają ludzie starzy, chorzy i nieposiadający środków transportu.
Po zapoznaniu się z treścią skargi przewodniczący Rady Miejskiej w Mieszkowicach Henryk Rzepczak pismem zwrócił się do burmistrza Mieszkowic Andrzeja Salwy o złożenie wyjaśnień w powyższej sprawie. Jednocześnie wyznaczył do rozpatrzenia skargi komisję rewizyjną Rady Miejskiej w Mieszkowicach.
Burmistrz Andrzej Salwa złożył wyjaśnienia, z których wynika, iż realizując Program Operacyjny Pomoc Żywnościowa 2014- 2020 społeczeństwo każdorazowo jest informowane o dystrybucji żywności. Pomoc ta przekazywana jest osobom spełniającym kryteria kwalifikowalności do statusu osoby najbardziej potrzebującej tj. osób i rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej, spełniających kryteria określone w art. 7 ustawy o pomocy społecznej, których dochód nie przekracza 200% kryterium dochodowego uprawniającego do skorzystania z pomocy społecznej tj. 1 268,00 zł dla osoby samotnie gospodarującej i 1 028,00 zł dla osoby w rodzinie.
Przez pracowników socjalnych wydawane są skierowania osobom uprawnionym do pomocy żywnościowej. Ponadto pracownicy wnikliwie analizowali sytuację materialną rodzin, które zostały zakwalifikowane do pomocy i osobiście zgłaszały się po odbiór żywności, wydawanej w miejscu do tego wyznaczonym. Wyjaśniając stwierdza, że skarżący z pomocy żywnościowej nie skorzystał, chociaż był kwalifikowany do otrzymania takiej formy pomocy w dwóch poprzednich Podprogramach.
Komisja rewizyjna, jako komisja właściwa do rozpatrzenia skargi, 26 lutego 2018 r. po analizie przedstawionych dokumentów oraz zapoznaniu się z opiniami innych komisji wypracowała stanowisko dotyczące ww. sprawy i uznała skargę za bezzasadną. W uzasadnieniu komisja podaje, że:
- W odniesieniu do przedstawionych zarzutów należy stwierdzić, iż skarga wniesiona przez skarżącego nie znajduje uzasadnienia w przedstawionych faktach. Program Operacyjny Pomoc Żywnościowa 2014-2020 (PO PŻ) jest krajowym programem operacyjnym współfinansowanym ze środków Europejskiego Funduszu Najbardziej Potrzebującym, który realizowany jest w oparciu o rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 223/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym. Pomoc w ramach PO PŻ kierowana jest do tych osób i rodzin, które z powodu niskich dochodów nie mogą zapewnić sobie/rodzinie odpowiednich produktów żywnościowych (posiłków) i dlatego też trafia do ograniczonej liczby osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji, stanowiąc systematyczne wsparcie. Pomoc udzielana jest bezpłatnie w postaci artykułów spożywczych lub posiłków, które są przekazywane osobom najbardziej potrzebującym.
- W aktualnie trwającym Podprogramie - na 2017 rok, który kończy się 30.06.2018 roku skarżący nie bierze udziału, albowiem nie złożył stosownego wniosku i nie było możliwości wystawienia dokumentu upoważniającego go do odbioru żywności.
- Z wyjaśnień złożonych przez kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej wynika, że dystrybucja produktów żywnościowych odbywa się zgodnie z obowiązującymi w tym przedmiocie przepisami.
Napisz komentarz
Komentarze